Στὶς μελέτες μου ἔχω ἀναφερθῆ πολλάκις στὴν παράλληλη ἱστορία Ἑβραίων καὶ Ἑλλήνων. Π.χ. ἔχω ὁρίσει τὴν σύγχρονη κοινωνία τοῦ Ἰσραὴλ ὡς σπαρτιατικὴ κοινωνία (βλ. τὸ ἄρθρο μου, «Ἆγις Δ΄», Τρίτο Μάτι, τ.165, Ὀκτώβριος 2008, κεφάλαιο: «Ἡ αἰνιγματικὴ συγγένεια Σπάρτης – Ἱερουσαλήμ», καὶ «Τὸ κράτος τοῦ Ἰσραὴλ ὡς πρότυπο», Ἐνδιάμεση Περιοχή, τ.52, Θέρος 2009).
Στὶς 9 Νοεμβρίου 1938, οἱ Γερμανοὶ ἐπετέθησαν κατὰ τῶν Ἑβραίων καὶ κατέστρεψαν τὰ μαγαζιά τους σπάζοντας τὶς βιτρίνες των γι’αὐτὸ καὶ τὸ πογκρὸμ αὐτὸ ὠνομάσθη Νύχτα τῶν Κρυστάλλων. Οἱ Γερμανοὶ κατηγοροῦσαν τοὺς Ἑβραίους ὅτι ἐπωφελοῦντο τῆς οἰκονομικῆς των εὐρωστίας γιὰ νὰ ἐκμεταλλευθοῦν τὸν καταπονημένο γερμανικὸ λαὸ ποὺ εἶχε ὑποφέρει λόγῳ τῶν συνεπειῶν τοῦ πρώτου παγκοσμίου πολέμου καὶ τῆς Συνθήκης τῶν Βερσαλλιῶν.
Τὸν Αὔγουστο 1918, στὴν διάρκεια τοῦ πρώτου παγκοσμίου πολέμου, μέσα στὸ ἴδιο περίπου κλῖμα μὲ αὐτὸ ποὺ προκάλεσε, 20 χρόνια ἀργότερα στὸ Βερολῖνο τὸ πογκρὸμ τῶν Ἑβραίων, ἐξέσπασε στὸ Τορόντο, πογκρὸμ κατὰ τῶν Ἑλλήνων ἐμπόρων. Οἱ Ἀγγλοκαναδοὶ ἐπετέθησαν κατὰ τῶν καταστημάτων τῶν Ἑλλήνων σπάζοντας τὶς βιτρίνες των σὲ τέσσερις φοβερὲς Νύχτες τῶν Κρυστάλλων. Οἱ κατηγορίες τῶν Καναδῶν κατὰ τῶν Ἑλλήνων ἦσαν παρόμοιες μὲ τὶς κατηγορίες τῶν Γερμανῶν κατὰ τῶν Ἑβραίων.
Διαβάζουμε: «Ἡ πρώτη ἑλληνικὴ ἐπιχείρηση, θῦμα τῆς ὀργῆς τῶν διαδηλωτῶν, ἦταν τὸ White City Cage, τὸ ὁποῖο ἀνῆκε στὸν Paul (Ἀπόστολο) Letros, ἕναν Ἕλληνα μετανάστη ποὺ εἶχε μετακομίσει στὸ Τορόντο τὸ 1911 ἀφοῦ εἶχε ἤδη ζήσει 15 χρόνια στὸ Σικάγο. Οἱ ἐγκαταστάσεις τοῦ μαγαζιοῦ κατεστράφησαν, τὰ τζάμια του ἔγιναν γυαλιὰ καρφιὰ ὅπως καὶ οἱ 32 καθρέφτες ποὺ εὑρίσκοντο παρατεταγμένοι στοὺς τοίχους καὶ τὶς μαρμάρινες κορυφές. Μέχρι τὶς 3 τὸ βράδυ δεκάδες ἐπιχειρήσεις στοὺς δρόμους Yonge καὶ Queen, ὅλες ἑλληνικές, εἶχαν δεχθῆ ἐπίθεση καὶ εἶχαν καταστραφῆ».
Οἱ Ἕλληνες τοῦ Καναδᾶ, ἄν καὶ Καναδοὶ ὑπήκοοι, εἶχαν ἐξαιρεθῆ ἀπὸ τὴν ἐπιστράτευση ἐπειδὴ μέχρι τὸ 1917 ἡ χώρα προελεύσεώς των, ἡ Ἑλλάς, ἦταν οὐσιαστικὰ γερμανόφιλη καὶ ἐπισήμως οὐδέτερη καὶ οἱ Σύμμαχοι ἐφοβοῦντο μήπως δὲν θὰ συμπεριεφέροντο ὡς καλοὶ Καναδοὶ στρατιῶτες καὶ θὰ ἐβοήθουν πρακτικὰ τὸν ἐχθρό, τὴν Γερμανία. Ἔτσι, οἱ Ἕλληνες καταστηματάρχες, μένοντας στὴν χώρα, μακριὰ ἀπὸ τὸ μέτωπο πολέμου στὴν Εὐρώπη, ἐπλούτιζαν μὲ τὸ ἀζημίωτο.
Ὅταν τὸ καλοκαίρι τοῦ 1918 ἐπέστρεψαν ἀπὸ τὸ μέτωπο οἱ βετεράνοι Ἀγγλοκαναδοὶ καὶ διεπίστωσαν τὸν πλοῦτο ποὺ εἶχαν συσσωρεύσει οἱ Ἕλληνες, ἐξανέστησαν. Μὲ τὸ σύνθημα «γιὰ νὰ ξεβρωμίσῃ ὁ τόπος», οἱ χιλιάδες τῶν βετεράνων Καναδῶν ποὺ εἶχαν ἐπιστρέψει ἀπὸ τὴν σφαγὴ τῶν χαρακωμάτων, πολλοὶ ἐξ αὐτῶν ἀνάπηροι καὶ σὲ ἀθλία οἰκονομικὴ κατάσταση, εὑρῆκαν τοὺς ἑλληνοφώνους μετανάστες ποὺ ἀπετέλουν τότε μόλις τὸ 0,5% τοῦ πληθυσμοῦ τοῦ Τορόντου, περίπου 3.000 ἄτομα, νὰ εὐημεροῦν ἔχοντας στὴν κατοχή τους τὸ 35% τῶν μικρομεσαίων καταστημάτων. Ἔτσι, τὸν Αὔγουστο τοῦ 1918, 10.000 βετεράνοι διεδήλωσαν στοὺς δρόμους συνεπικουρουμένοι ἀπὸ 40.000 Καναδοὺς πολῖτες. Στὴν συνέχεια 50.000 πλήθους ξεκίνησαν ἕνα ἀνθρωποκυνηγητὸ Ἑλλήνων. Ἡ ἀστυνομία παρέμενε θεατὴς καὶ πολλοὶ μάλιστα ἀστυνομικοὶ ἔπαιρναν μέρος στὶς βιαιοπραγίες ἐνῷ τὸ ἐξοργισμένο πλῆθος κατέστρεφε συστηματικὰ τὰ μαγαζιὰ καὶ τὰ σπίτια τῶν Ἑλλήνων.
Ποτὲ ἡ καναδικὴ κυβέρνηση δὲν ἀπεζημίωσε τὶς καταστροφὲς ἑκατομμυρίων ποὺ ὑπέστησαν οἱ Ἑλληνοκαναδοὶ ἀπὸ τὸ ῥατσιστικὸ αὐτὸ πογκρόμ. Τὸ 2009, ἐγυρίσθη ντοκυμαντὲρ τῆς ἑλληνικῆς Νύχτας τῶν Κρυστάλλων τοῦ Τορόντου, ἀπὸ τὸν John Burry ποὺ ἔκανε τοὺς σημερινοὺς Καναδοὺς νὰ ἐντρέπονται.
Γιὰ ὅλους τοὺς Ἕλληνες οἱ ὁποῖοι σχεδὸν σύσσωμοι, ἀνοικτὰ ἤ κρυφίως, συνεχίζουν νὰ εἶναι ἀντισημῖτες καὶ νὰ ὑποστηρίζουν ὅτι οἱ Ἕλληνες ποτὲ δὲν ἔφταιξαν καὶ εἶναι πάντα τὰ θύματα τῶν ἄλλων λαῶν, τὸ περιστατικὸ αὐτὸ ἄς τοὺς γίνῃ μάθημα. Ὅσο γιὰ τὸν ἀστεῖο ἰσχυρισμὸ ὅλων τῶν ἀντισημιτῶν ὅτι δὲν ἔχουν καμμία ἐχθρότητα κατὰ τῶν Ἑβραίων παρὰ μόνον κατὰ τοῦ σιωνισμοῦ, διευρύνοντας τὴν ἔννοια τῆς λέξεως αὐτῆς ποὺ ἀρχικὰ ἐσήμαινε ἰσραηλινὸς ἐθνικισμός, στὴν ἐπιδίωξη παγκοσμίας ἐπικρατήσεως τῶν Ἑβραίων, ὑπενθυμίζω ὅτι καὶ ἐγὼ προσωπικὰ ὑποστηρίζω ἕναν ἑλληνικὸ σιωνισμό, δηλαδὴ τὴν προσπάθεια τοῦ γένους νὰ ἐπικρατήσῃ παγκοσμίως, ἐπιβάλλοντας τὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα ὡς κοινὴ γλῶσσα ὁλοκλήρου τοῦ πλανήτου, ἐπὶ τῇ βάσει τοῦ ἀποφθέγματος ὅτι «ΚΑ’ αἰὼν θὰ εἶναι ἑλληνικὸς ἤ δὲν θὰ ὑπάρξη»!
Τὰ παραπάνω γεγονότα δύνανται νὰ εἶναι χρήσιμα στὴν Χρυσῆ Αὐγὴ ἡ ὁποία, ἄν καὶ ἐπαναστατική, πάσχει ἀπὸ βαρείας μορφῆς ἀντισημιτισμοῦ. Τὴν ἀρρώστιά της αὐτή, ἐὰν δὲν δυνηθῇ νὰ τὴν ξεπεράσῃ, δὲν θὰ τῆς ἐπιτρέψῃ ποτὲ νὰ κυβερνήσῃ τὴν χώρα.
