Αὐτὲς τὶς ἡμέρες συνέβη κάτι τὸ καταπληκτικό. Ὁ πρωθυπουργὸς τοῦ Ἰσραὴλ, Βενιαμὶν Νετανιάχου, ὡς ἀπόλυτος κατακτητής, μετέβη στὶς ΗΠΑ, χωρὶς τὴν συγκατάθεση τοῦ προέδρου Ὀμπάμα καὶ ὡμίλησε στὸ κατάμεστο ἀμερικανικὸ Κογκρέσο κατὰ τῆς πολιτικῆς τοῦ Ὀμπάμα στὸ θέμα τοῦ Ἰράν, καταχειροκροτούμενος ἀπὸ τοὺς Ῥεπουμπλικανοὺς ἀντιπροσώπους, ἐν ἀπουσία τοῦ ἀμερικανοῦ προέδρου ποὺ ἐκρύβετο στὸν Λευκὸ Οἶκο! Ἐθύμιζε Μεγαλέξανδρο καταποντίζοντας τὸν Πέρση βασιλέα Δαρεῖο στὴν ἴδια του τὴν χώρα.
Πῶς ἕνα ἐθνοκρατίδιο, τὸ Ἰσραήλ, μικρότερο καὶ ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, ἐπέτυχε νὰ δέσῃ χειροπόδαρα τὴν ὑπερδύναμη τοῦ κόσμου, τὴν Ἀμερική; Οἱ συνήθεις ἀντισημιτικὲς ἐξηγήσεις, ὅτι τὸ Ἰσραὴλ εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Σατανᾶς καὶ ὅτι μὲ ὅπλο τὸν φοβερὸ δρᾶκο τοὺ σιωνισμοῦ ποὺ ἔχει κυκλώσει τὸν πλανήτη Γῆ μὲ τὴν οὐρά του καὶ τὸν ἔχει στοιχειώσει, ἁπλῶς προδίδουν τὸν φθόνο ὅλων αὐτῶν ποὺ θὰ ἐπιθυμοῦσαν νὰ εὑρίσκονται στὴν θέση τοῦ Ἰσραήλ καὶ νὰ διαφεντεύουν τὴν Γῆ ὡς ἰσραηλινοὶ σούπερμεν.
Καὶ ὅμως ἡ Ἑλλὰς θὰ ἠδύνατο κάλλιστα νὰ ἦταν Ἰσραήλ. Ὁ Ἀριστοτέλης εἶχε διδάξει στὸν Ἀλέξανδρο, βασιλέα τοῦ Μακεδονικοῦ κρατιδίου, μὲ ποῖον τρόπο θὰ μετέτρεπε τὴν ἐλαχίστων γεωγραφικῶν διαστάσεων Ἑλλάδα σὲ κέντρο τοῦ κόσμου, δεικνύοντας τὴν μοναδικὴ γεωπολιτικὴ θέση τῆς χώρας γιὰ τὴν Οἰκουμένη: «Τὰ ἔθνη ποὺ κατοικοῦν σὲ κρύα κλίματα καὶ στὴν Εὐρώπη εἶναι γεμάτα ἀπὸ γενναιότητα ἀλλὰ τοὺς λείπει ἡ εὐφυΐα καὶ ἡ δεξιοτεχνία, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ παραμένουν σχετικὰ ἐλεύθερα ἀλλὰ νὰ τοὺς λείπῃ ἡ πολιτικὴ ὀργάνωση καὶ ἡ ἱκανότητα νὰ διοικοῦν τοὺς γείτονές τους. Ἀντιθέτως, τὰ ἔθνη τῆς Ἀσίας, εἶναι ἔξυπνα καὶ ἱκανὰ ἀλλὰ τοὺς λείπει ἡ γενναιότητα μὲ ἀποτέλεσμα νὰ εὑρίσκονται μονίμως στὴν θέση ὑποτακτικῶν καὶ δούλων. Ἀλλὰ τὸ ἑλληνικὸ γένος συμμετέχει καὶ στοὺς δύο χαρακτῆρες ἀκριβῶς ἐπειδὴ κατέχει τὴν ἐνδιάμεση γεωγραφικὴ θέση, καὶ ἔτσι εἶναι συνάμα γενναῖο καὶ ἔξυπνο. Χάρη σὲ αὐτὰ τὰ χαρακτηριστικὰ παραμένει ἐλεύθερο καὶ καλοδιοικούμενο καὶ δύναται νὰ κυβερνήσῃ τὴν Οἰκουμένη, ἐφ’ὅσον ὅμως συγκροτηθῇ σὲ ἑνιαῖο πολιτικὸ σύνολο» (Ἀριστοτέλης, Πολιτικά, Ζ’-7, 1327β).
Σαφῶς λοιπὸν ὁ Ἀριστοτέλης ἀναφέρεται στὴν «Ἐνδιάμεση Περιοχή» πολιτισμοῦ μεταξὺ Δύσεως καὶ Ἀνατολῆς καὶ ἀπὸ αὐτὸν ἄλλωστε ἐνεπνεύσθην τὶς ἔρευνές μου ὅταν ὡς ἀστρονόμος-πολιτολόγος ἀνεκάλυψα τὸν μέχρι σήμερα κρυμμένο πολιτισμικὸ πλανήτη στὸ κέντρο τοῦ ὁποίου ὑπῆρξε πάντα ἡ Ἑλλὰς καὶ τὸν ὁποῖο ὠνόμασα ἀριστοτελικά, Ἐνδιάμεση Περιοχή.
Καὶ τίθεται τὸ ἐρώτημα: Γιατί τὸ γειτονικὸ Ἰσραὴλ καὶ ὄχι ἡ Ἑλλὰς ἐξεμεταλλεύθη τὴν μοναδικὴ αὐτὴ γεωπολιτικὴ θέση γιὰ νὰ μεγαλουργήσῃ στὴν ἐποχή μας; Μήπως χρειαζόμεθα πέραν ἀπὸ φανατισμούς, θρησκευτικούς, φυλετικούς, ἐθνικιστικούς, ἰδεολογικούς, προσωπικούς, τὸ χρῆμα καὶ τὸ πνεῦμα τῆς Διασπορᾶς, ἐπάνω στὰ ὁποῖα ἐβασίσθη τὸ Ἰσραὴλ γιὰ νὰ μεγαλουργήση;
Ὁ Ἕλλην στὴν Διασπορὰ παρέμεινε, ἐν μέσῳ τῶν κοινοτήτων του, Ἕλλην ἐπὶ ἑκατοντάδες χρόνια, ἀκριβῶς ὅπως ὁ Ἑβραῖος τῆς Διασπορᾶς. Καὶ ἔρχονται τώρα Γραικύλοι τοῦ ἑλληνικοῦ κρατιδίου καὶ μέμφονται τοὺς Ἕλληνες τῆς Διασπορᾶς, ἀμφισβητῶντας τὴν ἑλληνικότητά τους, ἐπειδὴ ἐγεννήθησαν στὸ ἐξωτερικό!
Ἀκόμη καὶ σήμερα, μέσα στὸ κράτος τοῦ Ἰσραήλ, διαβιοῦν ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον πνευματικὲς μετριότητες, ὅπως ἀκριβῶς καὶ στὸ σημερινὸ κράτος τῆς Ἑλλάδος, ἐνῷ σχεδὸν ὅλα τὰ ἑβραϊκὰ μυαλά, ἐπιχειρηματιῶν καὶ διανοουμένων, ποὺ διοικοῦν τὸ ἰσραηλινὸ σκάφος εὑρίσκονται στὴν Διασπορά, αὐτοὶ ποὺ ἐμεῖς φθονερὰ ἀποκαλοῦμε σιωνιστικὸ δάκτυλο. Στὴν ἑλληνικὴ Διασπορὰ διαβιοῦν σχεδὸν ὅλα τὰ μεγάλα ἑλληνικὰ ἐπιχειρηματικὰ καὶ ἐπιστημονικὰ μυαλὰ ποὺ συγκροτοῦν τὸν ἑλληνικὸ σιωνισμό, καὶ ὅμως οἱ ἐσωτερικὲς μας μετριότητες πανταχοῦ παροῦσες στὶς ἐφημερίδες καὶ τὰ ΜΜΕ τοῦ κρατιδίου, ἀποφεύγουν ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον νὰ τὰ προσκαλοῦν στὰ ἑλληνικὰ πανεπιστήμια καὶ στὰ τηλεοπτικὰ κανάλια καὶ καταφέρονται κατὰ τῶν Ἑλλήνων ἐφοπλιστῶν τοῦ Λονδίνου ὡς στυγεροὺς καπιταλιστὲς ποὺ ὑπεστηρίζοντο χθὲς ἀπὸ τὴν 21η Ἀπριλίου καὶ σήμερα ἀπὸ τὴν Χρυσῆ Αὐγή.
Πότε λοιπόν, ἕνας Ἕλλην πρωθυπουργὸς θὰ εἰσβάλῃ ὡς κατακτητὴς στὴν Οὐασιγκτῶνα, χέρι χέρι μὲ τὸν Νετανιάχου, ὑποστηριζόμενος ἀπὸ τὸν ἑλληνικὸ σιωνισμὸ τῆς Διασπορᾶς;
