Τελικὰ τὸ συριζαίϊκο ΠΑΣΟΚ Β’ εὑρέθη στὰ κρύα τοῦ λουτροῦ μὲ ταχυδακτυλουργικὴ διπλωματία ἔναντι τῆς γερμανικῆς ἰσχύος, ἐφ’ὅσον ἡ Ἑλλὰς δὲν διαθέτει ἰδική της ἰσχύ. Ἡ ἀνδρεϊκὴ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται ὡς φάρσα.
Οἱ ἀμερικανικὲς βάσεις τὸ 1982 ἔφυγαν μένοντας. Ἡ Τρόϊκα τὸ 2015 ἔφυγε μένοντας. Τὸ κυβερνητικὸ πρόγραμμα τοῦ ΠΑΣΟΚ τοῦ 1981 ἔλεγε: «Οἱ ξένες βάσεις δὲν ἔχουν θέση στὴν χώρα μας γιατὶ ἀντιστρατεύονται τὴν ἐθνική μας ἀνεξαρτησία», καὶ στὶς 15 Ἰουλίου 1983 ὑπεγράφη ἡ λεγομένη συμφωνία ἀπομακρύνσεως τῶν βάσεων. Στὶς 23 Ἰανουαρίου 1987, ὁ Ἀνδρέας στὴν Βουλὴ ἀνήγγειλε τὴν ἔναρξη νέων διαπραγματεύσεων γιὰ τὶς βάσεις ἐπὶ μηδενικῆς βάσεως καὶ στὶς 24 Μαΐου τὸ νέο κείμενο θὰ ὑπεβάλλετο δῆθεν στὴν ἔγκριση τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ μὲ δημοψήφισμα. Καὶ οἱ βάσεις ἔμειναν χωρὶς δημοψήφισμα.
Στὶς 27 Ἀπριλίου 1936 ἡ κυβέρνηση τοῦ Μεταξᾶ εἶχε λάβει ψῆφο ἐμπιστοσύνης ἀπὸ τὴν Βουλὴ μὲ 241 ψήφους ὑπέρ, 16 κατὰ καὶ 4 λευκὰ καὶ κατόπιν αὐτοῦ τὸ Κοινοβούλιο διέκοψε τὶς ἐργασίες του μέχρι τὸ φθινόπωρο. Στὶς 9 Μαΐου δώδεκα διαδηλωτὲς ἔπεφταν νεκροὶ ἀπὸ τὶς σφαῖρες τῶν σωμάτων ἀσφαλείας. Τότε, στὶς 4 Αὐγούστου, ὁ Βασιλεύς, στὴν θέση τοῦ σημερινοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας, ἀπεδέχθη τὴν ἀπόφαση τῆς κυβερνήσεως Μεταξᾶ γιὰ ἀναστολὴ ὁρισμένων μόνον ἄρθρων τοῦ Συντάγματος τοῦ 1911, συγκεκριμένα δέκα ἄρθρων.
Ὁ συνάδελφος καθηγητὴς Γιῶργος Κοντογιώργης προτείνει σήμερα τὴν ἀναστολὴ τοῦ ἄρθρου 86 τοῦ Συντάγματος, ἐπειδὴ ἀποτελεῖ ἰσχυρὸ θεμέλιο τῆς «λεηλατικῆς κομματοκρατίας. Ἐπιβάλλεται δὲ ἀπὸ τὶς ἔκτακτες συνθῆκες ποὺ διέρχεται ἡ χώρα, ἐπειδὴ ἐγγράφεται στὸ σῶμα τῆς πρωτογενοῦς αἰτίας ποὺ ἐπέτρεψε τὴν καταστροφή». Εἶχε ψηφισθῆ τὸ 2001, ἐπὶ ὑπουργίας τοῦ Βαγγέλη Βενιζέλου, εἰσηγητοῦ -βεβαίως, βεβαίως- ἀναθεωρήσεως τοῦ Συντάγματος ποὺ εἶχε ἀρχίσει τὸ 1996 καὶ εἶχε ὁλοκληρωθῆ τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 2001.
Ὁ συνάδελφος καθηγητὴς Θεοδόσης Πελεγρίνης, τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 2011, εἶχε καὶ αὐτὸς ἐπισημάνει ὅτι τὸ ἄρθρο αὐτό, «δυσχεραίνει ἀκόμα περισσότερο τὴν παραπομπὴ βουλευτῶν καὶ ὑπουργῶν, δημιουργῶντας τεράστια διαδικαστικὰ ὀχυρὰ ἄμυνας τῶν βουλευτῶν. Γι’ αὐτὸ καὶ κανένας τὰ τελευταῖα 35 χρόνια, δὲν ὡδηγήθη ποτὲ στὴν φυλακή»: Ἐκτὸς φυσικὰ ἀπὸ τὴν πραξικοπηματικὴ φυλάκιση τῶν βουλευτῶν τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς. Ἀλλὰ τὸ ἄρθρο 86 εἶχε ψηφισθῆ τὸ 2001 ἀπὸ 268 βουλευτές, στὴν ἀλήθεια μὲ τὴν μὴ συμμετοχὴ τῶν βουλευτῶν τοῦ ΚΚΕ. Καὶ τώρα, στὶς 24 Φεβρουαρίου 2015, ἡ Συριζαία πρόεδρος τῆς Βουλῆς, Ζωὴ Κωνσταντοπούλου, πρὸς τιμήν της, ἠρνήθη νὰ προέλθη σὲ ψηφοφορία χωρὶς τὴν παρουσία τῶν προφυλακισμένων βουλευτῶν τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς, ἐνώπιον τοῦ ἐξάλλου Βαγγέλη Βενιζέλου καὶ τῆς Ντόρας Μπακογιάννη νὰ λέγῃ : «Κάναμε τὴν Βουλὴ μπάχαλο καὶ μᾶς φτύνουν τώρα οἱ Χρυσαυγῖτες»!
Ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς ἔγραφε στὸ ἡμερολόγιό του, ἐμπνευσμένος ἀπὸ τὶς ἕξι βασικὲς ἀρχὲς τοῦ Τούρκου ἡγέτου ποὺ τόσο ἐθαύμαζε, τοῦ Κεμὰλ Ἀτατούρκ: «Ἡ Ἑλλὰς ἔγινε ἀπὸ τῆς 4ης Αὐγούστου κράτος ἀντικομμουνιστικό, κράτος ἀντικοινοβουλευτικό, κράτος ὁλοκληρωτικό. Κράτος μὲ βάση ἀγροτικὴ καὶ ἐργατική, καὶ κατὰ συνέπεια ἀντιπλουτοκρατικό. Δὲν εἶχε βέβαια κόμμα ἰδιαίτερο νὰ κυβερνᾷ. Ἀλλὰ κόμμα ἦταν ὅλος ὁ Λαός».
Ἡ Ἀχίλλειος πτέρνα τοῦ καθεστῶτος ἦταν βεβαίως ὁ ἀντικομμουνισμός, τὴν ὁποία ἐξεμεταλλεύθη ὁ καπιταλιστικὸς φιλελευθερισμὸς πρὸς ὄφελός του, λάθος ποὺ εὐτυχῶς ἀνέτρεψε ὁ λαὸς στὴν Κατοχή, ὅταν ἡ μεταξικὴ ΕΟΝ μετετράπη σὲ ΕΠΟΝ καὶ ἐμεγαλούργησε.
Σήμερα ὁ Σύριζα, μὲ ταχυδακτυλουργικὴ διπλωματία ἀλλὰ χωρὶς ἰσχύ, διολισθαίνει στὸν «νεοφιλελεύθερο μαρξισμό», κατὰ τὸν εἰρωνικὸ πρωτοσέλιδο τίτλο τῆς «Ἑστίας» τῆς 26ης Φεβρουαρίου 2015. Συνεπῶς, διολισθαίνει μακροπροθέσμως, ὅπως τὸ προηγούμενο ΠΑΣΟΚ, καὶ στὸν ἀντικομμουνισμό. Ἐκτὸς καὶ ἀπὸ τὰ σπλάχνα του ἀνακύψῃ συνταγματικὸ πραξικόπημα ποὺ θὰ τοῦ προσφέρῃ ἰσχὺ καὶ θὰ ὁδηγήσῃ τὴν χώρα σὲ καθεστὼς Κάστρο ἤ Τσάβες, δηλαδὴ σὲ καθεστὼς ἐθνικομπολσεβικικό, συνθέσεως φασισμοῦ καὶ κομμουνισμοῦ, μόνος τρόπος γιὰ νὰ μεγαλουργήσῃ ἡ χώρα. Διαφορετικά, τὸ ὑποχρεωτικὸ αὐτὸ πραξικόπημα ἐνδέχεται νὰ τὸ πραγματοποιήσῃ ἄλλη δύναμη, μὴ ἀποκλείοντας καὶ τὴν ἄνοδο τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς.
