Μετὰ τὶς ἐκλογές τῆς 25ης Ἰανουαρίου 2015, τὸ ἐπιθυμητὸ φιλοαμερικανικὸ πολιτικὸ δίδυμο Τσίπρα-ΓΑΠ, ἀντεκατεστάθη, λόγῳ μὴ εἰσόδου τοῦ ΓΑΠ στὴν Βουλή, μὲ τὸ ὀλιγώτερο ἐπιθυμητὸ φιλοαμερικανικὸ πολιτικὸ δίδυμο Τσίπρα-Καμμένου καὶ αὐτὸ λόγῳ τοῦ ἀλόγου μίσους τοῦ κόσμου κατὰ τοῦ ΓΑΠ.
Ὁ μετριοπαθὴς σοσιαλδημοκράτης Ὀμπάμα ἔχει, εὐτυχῶς γιὰ τὸν Τσίπρα, δύο ἀκόμη χρόνια παραμονῆς του στὴν ἀμερικανικὴ προεδρικὴ πολυθρόνα, κατὰ τὰ ὁποῖα τὰ μαλλιὰ τοῦ ἀμερικανοῦ προέδρου θὰ δυνηθοῦν νὰ γίνουν τελείως λευκά, προτοῦ ἐμφανισθῇ ὁ κίνδυνος ἀναρριχήσεως ἑνὸς Ἀμερικανοῦ γερακίου τύπου John McCain. Ἐπίσης, ὁ ΓΑΠ, ποὺ δὲν τὰ ἔχει βάλει κάτω, θὰ ἀγωνισθῇ, μέσῳ τῶν ἐξωτερικῶν του δεσμῶν τῆς Σοσιαλιστικῆς Διεθνοῦς, νὰ ἐπανέλθῃ στὸ ἑλληνικὸ προσκήνιο καὶ νὰ βοηθήσῃ ἐνδεχομένως τὸν Τσίπρα στὴν ἐξωτερικὴ πολιτικὴ φιλίας μὲ τοὺς γείτονές μας, Τουρκίας καὶ Ἰσραήλ, ἔναντι τοῦ ἐθνικιστοῦ Καμμένου, παρὰ τοῦ γεγονότος ὅτι καὶ ὁ ΓΑΠ καὶ ὁ Καμμένος θἀ ἠδύναντο νὰ βοηθήσουν στὴν ἐπάνοδο τῆς Μοναρχίας στὴν Ἑλλάδα, μὲ σύμφωνη γνώμη τῆς Ῥωσίας τοῦ Πούτιν.
Ἡ νέα Γιάλτα στὴν Ἀνατολικὴ Μεσόγειο, ποὺ ἔχει προτείνει ὁ παλαίμαχος Κίσσινγκερ, μεταξὺ ΗΠΑ καὶ Ῥωσίας καὶ συρρικνώσεως τοῦ Δ΄ Ῥάϊχ, διατηρῶντας ὅμως τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση μὲ ἀποδυναμωμένο εὐρώ, ὡς ἀπαραίτητη ἀσπίδα κατὰ τοῦ ῥωσικοῦ ἐπεκτατισμοῦ πρὸς Δυσμάς, θὰ καταστήσῃ τὴν Ἑλλάδα σημαντικὸ κομμάτι στὸ ἀμερικανικὸ ζατρίκιο.
Ἐὰν λοιπὸν ὅλα πᾶνε καλὰ καὶ ὁ Σύριζα παίξῃ σωστὰ τὸ ἀμερικανικὸ παιχνίδι, θὰ παραμείνῃ γιὰ καιρὸ στὴν ἐξουσία, ἴσως ὅσον καιρὸ παρέμεινε ἡ προηγούμενη ἐμφάνισή του ἐπὶ τῆς γῆς ὑπὸ μορφὴν Ἀνδρέα Παπανδρέου, ὡς ἐντολοδόχου τῶν ΗΠΑ. Διαφορετικά, ἐὰν ὑποπέσῃ στὶς ἀρχικές του μαρξιστικές ἐμμονές, κινδυνεύει νὰ ἐξωστρακισθῇ εἰς τὸ Ὑπερπέραν ὅπως τὸ 1973 συνέβη μὲ τὸν Ἀλλιέντε, τὸν πρῶτο ἐκλεγμένο μαρξιστὴ πρόεδρο τῆς Λατινικῆς Ἀμερικῆς καὶ νὰ ἀντικατασταθῇ μὲ ἕναν Ἕλληνα Πινοσέτ.
Φυσικὰ καὶ ἡ ἀνάλυση τοῦ ΚΚΕ ὡς πρὸς τὴν πραγματικὴ ὑφὴ τοῦ Σύριζα εἶναι πέρα γιὰ πέρα σωστή, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν δικαιολογεῖ τὴν παθητικὴ στάση τοῦ Κόμματος μὲ wait and see. Φυσικὰ καὶ ἔχουμε ὑπ’ ὄψιν μας τὴν προηγουμένη κοροϊδία τοῦ Ἀνδρέα, ὅταν ἐπαρουσιάζετο ὡς ἐαμίτης, ἐνῷ στὴν πραγματικότητα, κατὰ τὸν δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ὑπηρετοῦσε στὶς ἔνοπλες δυνάμεις τῶν ΗΠΑ. Ἄν καὶ ἕνα μεγάλο μέρος τοῦ Σύριζα ἀποτελεῖται ἀπὸ πρώην μέλη καὶ συνοδοιπόρους τοῦ ΚΚΕ, αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι δικαιοῦται νὰ παρουσιάζεται ὡς συνεχιστὴς τοῦ ΕΑΜ. Γιὰ νὰ δυνηθοῦν οἱ Συριζαῖοι νὰ τὸ ἰσχυρισθοῦν πρέπει ὄχι μόνον νὰ ἐναντιώνονται στὴν κυρία Μέρκελ, ἀλλὰ καὶ νὰ ἀποχωρήσουν ἀπὸ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση ποὺ εἶναι, ὑπὸ ἄλλη μορφή, συνέχεια τῆς Ἡνωμένης Εὐρώπης τοῦ Γ΄ Ῥάϊχ, νὰ ἀποχωρήσουν ἀπὸ τὸ κατοχικὸ μάρκο-εὐρὼ (κάτι ποὺ ἐπιζητεῖ ἀκόμη καὶ τὸ Ἐθνικὸ Μέτωπο τῆς Μαρὶν Λὲ Πέν) καὶ φυσικὰ νὰ ἀποχωρήσουν ἀπὸ τὸ ἐπιθετικὸ ΝΑΤΟ ποὺ σκλαβώνει τὴν Οὐκρανία καὶ ὄχι ἁπλῶς νὰ ἐναντιώνονται μὲ ἀστερίσκους στὸν οἰκονομικὸ ἀποκλεισμὸ τῆς Ῥωσίας.
Ὅσο γιὰ τὸ ἐπιχείρημα ὅτι ὁ πολιτικὸς ῥεαλισμὸς ἐπιβάλει νὰ γίνουν ὅλα αὐτὰ σταδιακὰ καὶ μὲ προσοχὴ γιὰ νὰ μὴν ξυπνήσῃ ὁ λύκος καὶ μᾶς καταβροχθίσῃ, τὸ ἔχουμε ἀκούσει κατὰ κόρον στὸ παρελθὸν καὶ ἰδιαιτέρως ἀπὸ τὸν λαοπλάνο Ἀνδρέα Παπανδρέου. Τὸ διπλὸ παιχνίδι στὸ ζατρίκιο ἐπιτυγχάνεται μόνον σὲ ἐλάχιστες περιπτώσεις, ὅπως στὴν περίπτωση τοῦ Ἔρντογαν στὴν Τουρκία, ποὺ τὸ ἔπαιξε μετριοπαθὴς ἰσλαμιστὴς ἀπὸ τὸ 2002 μέχρι τὸ 2013 ἕως ποὺ τὸ 2013 ἀπεκαλύφθη τζιχαδιστής
