1 – Ὁ περισσότερος κόσμος εἶναι ἀπαίδευτος καὶ ἐκφράζει γνῶμες τελείως ἀβάσιμες. Κατ’ ἀρχὰς ὁ πόλεμος ἐντάσσεται στὸ γενικώτερο πλαίσιο τῆς ἀνθρωπίνης δραστηριότητος καὶ ἡ ἔννοια τῆς εἰρήνης δὲν εἶναι παρὰ μία ἐνδιάμεσος κατάστασις μεταξὺ δύο πολέμων.
2 – Πόλεμος προϋποθέτει βία. Καμμία ἐκ θεμελίων ἀλλαγὴ τῆς κοινωνίας δὲν γίνεται χωρὶς βία καὶ χωρὶς καταπάτηση τῶν ἰσχυόντων νόμων (Ὁ Μὰρξ εἶπε ὅτι ἡ βία εἶναι ἡ μαμμὴ τῆς Ἱστορίας) ἀφοῦ οἱ νόμοι ἔχουν διαμορφωθῆ ἀπὸ ἕνα τμῆμα μόνον τῆς κοινωνίας, εἶναι δηλαδὴ ταξικοί. Συνεπῶς, γιὰ ἀλλαγὴ κατεστημένου πρέπει ὑποχρεωτικὰ νὰ κατεδαφισθοῦν οἱ ὑπάρχοντες νόμοι.
3 – Ὁ διαρκὴς πόλεμος εἶναι ἡ φυσικὴ κατάσταση τῆς κοινωνίας καὶ δύναται γιὰ κάποιο χρονικὸ διάστημα νὰ ἀργοπορήσῃ νὰ ἐκδηλωθῇ μόνον μὲ τὴν ἐξάσκηση βίας (ἡ λεγομένη Pax Romana).
4 –Τρεῖς εἶναι οἱ μορφὲς πολέμου: Ἡ ταξική, ἡ πατριωτικὴ καὶ ὁ ἐμφύλιος. Ἐὰν θεωρηθῇ ὅτι ἡ ἀνθρωπότης εἶναι ἑνιαία, τότε ὅλοι οἱ πόλεμοι εἶναι ἐξ ὁρισμοῦ ἐμφύλιοι.
5 –Σὲ οἱονδήποτε πόλεμο δὲν ὑπάρχουν οἱ καλοὶ καὶ οἱ κακοί. Ἡ προπαγάνδα, ἐξ ὁρισμοῦ ψευδής, ὑβρίζει τὸν ἀντίπαλο, τὸ ἀποκαλεῖ συμμορίτη καὶ τρομοκράτη καὶ ἀμφισβητεῖ τὴν γνησιότητα τῶν προθέσεών του. Ἐξαίρεση ὑπάρχει μόνον ὅταν ὁ καπετάνιος εἶναι μεγάλος, σὰν τὸν Μεγαλέξανδρο. Ἔτσι ὁ στρατηγὸς ντὲ Γκὼλ ἀπεκάλεσε τὸ 1958 τοὺς Ἀλγερινοὺς ἀντιπάλους του «Les Braves» (λεβέντες) καὶ ἀνήγγειλε πὼς πρόθεσή του ἦταν νὰ ὑπογράψῃ μαζί τους «la paix des braves» (τὴν εἰρήνη τῶν παλικαριῶν). Ἀντιθέτως οἱ πυγμαῖοι τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους συνεχίζουν νὰ ἀποκαλοῦν τοὺς ἀντιπάλους τους τοῦ Ἐμφυλίου 1946-1949, συμμορῖτες!
6 – Ὁ ταξικὸς πόλεμος εἶναι ἀναπόφευκτος λόγῳ τῆς ὑπάρξεως τῶν κοινωνικῶν τάξεων. Ὅσο ὑπάρχουν τάξεις θὰ ὑπάρχουν ὑποχρεωτικὰ ταξικοὶ πόλεμοι. Ἡ κάθε τάξη καὶ ἀπὸ τὶς δύο πλευρὲς ὑποστηρίζει τὰ συμφέροντά της. Ἔτσι, στὴν δεκαετία τοῦ 1950, ὅταν στὴν Γαλλία ἐμαίνετο ὁ ταξικὸς πόλεμος, ἐκυκλοφόρει βιβλίο μὲ τίτλο: «Sois fier d’ être bourgeois» (Νὰ εἶσαι ὑπερήφανος ποὺ εἶσαι ἀστός).
7 – Ὁ πατριωτικὸς πόλεμος ἐμφανίζεται ὅταν οἱ διάφορες τάξεις μίας χώρας εὑρίσκονται ἀντιμέτωποι μὲ ξένη εἰσβολή. Ἔτσι, οἱ συμπαθοῦντες στὴν Ἑλλάδα τὸ φασιστικὸ ἤ ἐθνικοσοσιαλιστικὸ καθεστώς (δικαίωμά τους) ὑποχρεώνονται νὰ κηρύξουν ἀντίσταση κατὰ ξένου φασιστικοῦ εἰσβολέως (ποὺ φυσικὰ καὶ δικαίως συμπαθοῦν). Τέτοια ἦταν ἡ περίπτωση τοῦ Μεταξᾶ στὶς 28 Ὀκτωβρίου 1940. Τέτοια θὰ ἦτο καὶ ἡ περίπτωση τῶν Ἑλλήνων κομμουνιστῶν ἐὰν ἡ Σοβιετικὴ Ἕνωση κατέκτει τὴν Ἑλλάδα.
8 – Ὁ ἐμφύλιος πόλεμος ἐμφανίζεται ὅταν συγκρούονται μέσα στὸ ἴδιο τὸ κράτος δύο ἀντίπαλες ὁμάδες. Ἀπὸ καταβολῆς κόσμου οἱ ξένες δυνάμεις εἰσχωροῦν στὴν ἐμφύλια διαμάχη καὶ βοηθοῦν μὲ ὅπλα καὶ χρήματα τὶς ἀντίπαλες αὐτὲς ὁμάδες. Ὅταν ὁ μαχητὴς εἰσέρχεται στὸν ἀγῶνα ἀπὸ οἱαδήποτε πλευρά, ἤ τὸ κάνει ἀπὸ ἰδεολογία, ὁπότε εἶναι ἐν τάξει, ἤ τὸ κάνει γιὰ χρήματα, ὁπότε εἶναι προδότης καὶ δωσίλογος καὶ πρέπει νὰ ἐκτελεσθῇ. Ἔτσι, ἕνας ἐξάδελφός μου, ἀπὸ τὴν Ἀθήνα, μοῦ εἶχε ἐκμυστερευθῆ ὅτι εἶχε ἀνέβει στὸ βουνὸ στὴν διάρκεια τῆς γερμανικῆς κατοχῆς στὸ ἀντάρτικο τοῦ Ζέρβα, ὁ ὁποῖος ἀπὸ ἀντιβασιλικὸς εἶχε γίνει βασιλικὸς ἐπειδὴ εἶχε δεχθῆ χρηματικὸ ποσὸ ἀγγλικῶν χρυσῶν λιρῶν ἀπὸ τοὺς Ἄγγλους, καὶ ὁ ἐξἀδελφός μου ἔπαιρνε ἀπὸ τὸν Ζέρβα μία χρυσὴ λίρα τὸ μῆνα. Ἐπίσης, ὁ κάθε διαδηλωτὴς στὴν κεντρικὴ πλατεῖα τοῦ Κιέβου, τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2014, ἐλάβαινε ἀπὸ τὴν ἀμερικανικὴ πρεσβεία 50 δολλάρια τὴν ἡμέρα. Τέλος, σὲ ὅλες τὶς ἔγχρωμες ἐξεγέρσεις ὀργανωμένες ἀπὸ τοὺς Ἀμερικανοὺς καὶ στὸν πόλεμο τῆς Συρίας κατὰ τοῦ προέδρου Ἄσσαντ, ὁ κάθε στρατιώτης τοῦ «δημοκρατικοῦ στρατοῦ» παίρνει μισθὸ ὡς μισθοφόρος. Ὅλοι αὐτοὶ εἶναι δωσίλογοι καὶ προδότες καὶ πρέπει νὰ ἐκτελεσθοῦν. Τὸ ἴδιο καὶ στὴν σημερινὴ Ἑλλάδα ὅπου οἱ πολιτικοὶ ποὺ κυβερνοῦν στὸν ὄνομα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Γερμανίας εἶναι δωσίλογοι.
