Χθὲς στὴν Ἀθήνα, ἑορτάσαμε μὲ ἔντονη αἰσθηματικὴ φόρτωση τὰ διακόσια χρόνια τῆς Φιλικῆς Ἑταιρείας στὴν αἴθουσα συνεδριάσεων τῆς Γενικῆς Γραμματείας Μέσων Ἐνημερώσεως, τὴν Ἑταιρεία ποὺ ἔδωσε τὴν πνευματικὴ ὤθηση στὴν Ἐπανάσταση τοῦ 1821. Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς συνεδριάσεως μοῦ ἐτέθη ἐρώτηση σχετικὰ μὲ τοὺς Πανέλληνες τοῦ Μυστρᾶ, ὡς νέα Φιλικὴ Ἑταιρεία, γιὰ τὴν πνευματικὴ ὤθηση ἑνὸς νέου 21. Ὡς ἀπάντηση ἀναδημοσιεύω ἐδῶ σχετικὸ διάγγελμα ποὺ ἀπηύθυνα ἀκριβῶς πρὸ ἑνὸς ἔτους.
«Ἀπὸ τὴν σύστασή μας μελετᾶμε καὶ παρακολουθοῦμε τὴν πορεία τῆς χώρας μας πρὸς τὸν γκρεμό. Καὶ ὅμως εἴμεθα αἰσιόδοξοι. Ὁ ἑλληνισμὸς εἶναι πλέον ἔτοιμος νὰ κατεδαφίσῃ τὸ ἑλληνικὸ κρατίδιο τῶν Ἀθηνῶν καὶ νὰ ἀγκαλιάσῃ τὴν παγκοσμιοποίηση γιὰ νὰ ὑπηρετήσῃ τὰ συμφέροντά του. Σήμερα, ἐπαναλαμβάνεται τὸ δίλημμα μεταξὺ ἑλληνισμοῦ καὶ ἑλλαδισμοῦ τοῦ Δ΄ αίῶνος π.Χ.
Ἡ Ἀθήνα τοῦ Δ΄ αἰῶνος π.Χ. ηὑρίσκετο σὲ παρακμή. Ὁ Ἰσοκράτης ἦταν ἑλληνοκεντρικὸς καὶ πανέλλην. Γι’ αὐτὸν ὁ ἑλληνισμὸς δὲν εἶχε σύνορα καὶ μόνον οἱ Βάρβαροι ἦσαν στὴν περιφέρεια τῆς ἑλληνικῆς Οἰκουμένης. Ὁ Δημοσθένης ἦταν Ἀθηναῖος ἐθνικιστής. Συρρίκνωνε τὸν ἑλληνισμὸ μέσα στὰ σύνορα τῆς πόλεως-κράτους (σήμερα τοῦ ἐθνοκράτους). Ὁ ἑλληνισμὸς τοῦ Φιλίππου ἦταν παγκόσμιος, ὁ ἀθηναϊσμὸς συρρίκνωνε τὸν ἑλληνισμό. Τὸ εἶπε ἀργότερα ὁ υἱός του ὁ Ἀλέξανδρος στὴν Ὤπιδα τὸ 324 καὶ ἡ οὐσία ἦτο ὅτι ἀπὸ τὸν Εὐριπίδη, ἐκφραστὴ τῆς παρακμῆς τῆς πόλεως-κράτους, ἐγκλωβισμένος στὸν ἐπαρχιακὸ φυλετισμό, μέχρι τὸν Ἀλέξανδρο, ἕναν αἰῶνα ἀργότερα, ἐκφραστὴ τῆς οἰκουμενικότητος, ὁ ἑλληνισμὸς εἶχε κάμει ἕνα ποιοτικὸ ἅλμα, συνθέτοντας τὴν οἰκουμενικὴ αὐτοκρατορία μὲ τὴν πόλη-κράτος καὶ ἀγκαλιάζοντας τὴν οἰκουμένη ἐπὶ δύο χιλιετίες, ὥσπου νὰ συρρικνώθῃ καὶ πάλι στὸν ἐπαρχιωτισμό, μετὰ τὴν ἀποτυχημένη ἐπανάσταση τοῦ 1821, κατόπιν τῆς δολοφονίας τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια.
Ὁ ἑλληνισμὸς τῆς Διασπορᾶς προῆλθε στὴν συντριπτική του πλειοψηφία ἀπὸ τὰ πλέον ἀγνὰ παιδιὰ τῆς ἀγροτικῆς Λακωνίας. Ὡς Πανέλληνες τοῦ Μυστρᾶ παρακολουθήσαμε τὴν πορεία τους καὶ τὶς ἐπιτυχίες τους στὸ ἐξωτερικό, χωρὶς αὐτοὶ νὰ τὸ γνωρίζουν. Ἡ φτώχεια ποὺ τοὺς ἔσπρωξε νὰ μεταναστεύσουν ἦταν συνδεδεμένη μὲ ἀνεπάρκεια σπουδῶν . Ἐκουβάλησαν μαζί τους τοὺς ῥομαντικοὺς θρύλους ποὺ τὸ ἐθνοκράτος εἶχε συμπεριλάβει στὰ ἐγχειρίδια τοῦ Δημοτικοῦ. Εἶναι φυσικὸ νὰ τὰ πιστεύουν καὶ σήμερα καὶ νὰ δυσκολεύονται νὰ παρακολουθήσουν τὴν μεγάλη πρόοδο τοῦ ἑλληνικοῦ πνεύματος ποὺ συνετελέσθη τὰ τελευταῖα 50 χρόνια.
Σήμερα, παρὰ τὴν τρομερὴ οἰκονομικὴ κρίση, τὸ πνεῦμα τοῦ ἑλληνισμοῦ εἶναι πιὸ ἀνθηρὸ ἀπὸ πότε. Ἔχει ξεπεράσει τὸν ἐπαρχιωτισμὸ τοῦ ἀθηναϊκοῦ κρατιδίου καὶ πορεύεται πρὸς τὸν παγκοσμισμό, χέρι μὲ χέρι μὲ τὸ πνεῦμα τοῦ Ἰσραήλ. Ζητᾶμε ἀπὸ τοὺς πρώην φτωχοὺς καὶ ὀλιγομαθεῖς ἀγρότες τῆς Λακωνίας οἱ ὁποῖοι μετετράπησαν σὲ εὐκαταστάτους ἐπιχειρηματίες, καθηγητὲς μεγάλων δυτικῶν πανεπιστημίων καὶ ἐντίμων δυτικῶν πολιτικῶν, νὰ βοηθήσουν τὴν μετατροπὴ τῆς χώρας μας σὲ παγκοσμία πνευματικὴ δύναμη μὲ ὅπλο τὴν θεόπνευστη ἑλληνικὴ γλῶσσα. Μὲ τὶς ἐπενδύσεις τους στὸν περιορισμένο χῶρο τοῦ ἑλλαδικοῦ κράτους θὰ βοηθήσουν τὶς δυνάμεις τοῦ γένους μας νὰ κυριαρχήσουν στὸν πλανήτη μὲ τὴν στενὴ συνεργασία τοῦ παγκοσμίου ἐπιχειρηματικοῦ δυναμικοῦ τοῦ ἀδελφοῦ ἑβραϊκοῦ λαοῦ. Εὐχόμεθα ἡ μίζερη ἑβραιοφοβία ποὺ κουβαλᾷ ἀκόμη καὶ σήμερα τὸ ἑλληνικὸ ἐθνοκράτος μέσῳ ἀπὸ ἄπειρες διηγήσεις τῆς λαϊκῆς καὶ θρησκευτικῆς κουλτούρας καὶ τὸν καθιστᾷ περίγελο στὸν πολιτισμένο κόσμο, νὰ καταπολεμηθῇ ἀποτελεσματικὰ ἀπὸ τοὺς ἐκλεκτοὺς ἐπιχειρηματίες καὶ ἀκαδημαϊκοὺς τῆς Διασπορᾶς ποὺ θὰ θελήσουν νὰ ἐπενδύσουν τὰ χρήματά τους, τὶς γνώσεις τους καὶ τὴν καρδιά τους στὴν πατρίδα μας.»Δημήτρης Κιτσίκης,
Καθηγητὴς Γεωπολιτικῆς καὶ Διεθνῶν Σχέσεων τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Ὀττάβας,
Τακτικὸ μέλος τῆς Βασιλικῆς Ἀκαδημίας τοῦ Καναδᾶ,
Ἐπίτιμος πρόεδρος τοῦ Ἱδρύματος Δημήτρη Κιτσίκη, ΝΠΔΔ ,
Πνευματικὸς ἡγέτης τῶν Πανελλήνων τοῦ Μυστρᾶ
13 Σεπτεμβρίου 2014
