Ἡ παραμονή μας στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση μᾶς ὑποχρεώνει νὰ βοηθᾶμε τὴν ἐξάπλωση τοῦ καρκίνου τῶν παρανόμων μεταναστῶν καὶ τῶν Ῥῶμα (Ῥωμαῖοι, Ῥομά) καὶ νὰ περάσουμε εὐρωπαϊκὸ ἀντιρατσιστικὸ νόμο ποὺ θὰ ἀπαγορεύῃ ἀκόμη καὶ τὴν ἔκφραση κατακριτέας γνώμης (καὶ ὄχι μόνον πράξεως) εἰς βάρος τῶν ἄνω κατηγοριῶν. Οἱ κατηγορίες αὐτὲς, προστατευομένες καὶ ἀνεξέλεγκτες ὅπως εἶναι, πλήττουν εὐθέως τὴν ἐπιβίωση τοῦ ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ. Ὅταν ἀπελευθερωθοῦμε ἀπὸ τὰ δεσμὰ τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, τοὺς μὲν παρανόμους μετανάστες πρέπει ἀμέσως καὶ στὸ σύνολό τους, νὰ τοὺς ἀπομονώσουμε, ὅπως κάνει καὶ τὸ Ἰσραήλ, σὲ στρατόπεδα συγκεντρώσεως καὶ σὲ γκέττα τύπου Γάζα καὶ νὰ τοὺς ἐκμεταλλευθοῦμε ὡς εἵλωτες, ἐφ’ὅσον δὲν θελήσουν νὰ ἀποχωρήσουν ἀμέσως ἀπὸ τὴν χώρα. Τοὺς δὲ βυζαντινογενεῖς Ῥῶμα, περιμένοντας νὰ τοὺς βοηθήσουμε ἐνδεχομένως νὰ ἱδρύσουν τὸ ἰδικό τους κράτος, νὰ τοὺς τιμωροῦμε παραδειγματικὰ γιὰ τὸν ἄσωτο βίο τους. Καὶ αὐτὸ μὲ πολὺ ἁπλὸ τρόπο: Ὅποιος Ῥῶμα συλλαμβάνεται νὰ ζητιανεύῃ σὲ δημόσιο χῶρο, νὰ τοῦ ἀφαιρεῖται ἀμέσως οἱαδήποτε κοινωνικὴ κρατικὴ ἀρωγή, νὰ κλείεται σὲ στρατόπεδο συγκεντρώσεως καὶ νὰ τιμωρεῖται μὲ ἐξοντωτικὸ πρόστιμο.
Στὶς 14 Αὐγούστου 2014, 10.000 λαοῦ συνεκεντρώθησαν στὸ Τὲλ Ἀβίβ, γιὰ νὰ ὑποστηρίξουν τὸν στρατό του ποὺ καταφέρεται κατὰ τῶν Παλαιστινίων εἱλώτων οἱ ὁποῖοι ξεκίνησαν τὶς ἐχθροπραξίες ἐξαπολύοντας 3.500 πυραύλους κατὰ τοῦ ἰσραηλινοῦ πληθυσμοῦ. Οἱ διαδηλωτὲς ἐκραύγαζαν: «Ἀποτελειώσατε τὴν δουλειὰ τώρα!» καὶ «Κατακτήσατε τὴν Γάζα τώρα!» καὶ «Ὅταν πρέπει νὰ πυροβολήσετε, πυροβολῆτε τώρα. Μὴν συζητᾶτε!».
Ἀντιθέτως ἡ κατάσταση στὴν Ἑλλάδα εἶναι ἀπελπιστική. Ἡ ἀστυνομία ἔχει τὰ χέρια δεμένα καὶ προειδοποιεῖ ὅτι ἐὰν ὁ Ἕλλην ἀποκαλέσῃ τὸν Ῥῶμα γύφτο, τιμωρεῖται! Ὅταν τὸ κρατίδιο ἀναθέσῃ τὴν ἐξουσία σὲ ἐθνικὴ κυβέρνηση, ἡ τελευταία θὰ ἀναλάβῃ μὲ τὸ μαστίγιο νὰ ἀναμορφώσῃ τοὺς ἀδελφοὺς μας τσιγγάνους ποὺ ζοῦνε μὲ παρασιτικὸ τρόπο ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Βυζαντίου εἰς βάρος τοῦ ὑπολοίπου πληθυσμοῦ. Ἡ κατατρομοκράτηση τῶν παρανόμων μεταναστῶν καὶ τῶν ἀθιγγάνων ἀπὸ ὀπαδοὺς τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς ἦταν ἁπλῶς ὁ προάγγελος τῆς νομίμου πλέον πατάξεως τῶν δραστηριοτήτων τους ἀπὸ τὴν αὐριανὴ κυβέρνηση.
Ὅσο γιὰ τοὺς Ἕλληνες ἑβραίους, ὄχι μόνον οἱαδήποτε πράξη ἐναντίον τους θὰ ἦταν ἐπιζημία γιὰ τὸ ἔθνικὸ συμφέρον, ἀλλὰ ἀντιθέτως ἡ προώθησή τους στὴν Θεσσαλονίκη, τὴν πάλαι ποτὲ Ἱερουσαλὴμ τῶν Βαλκανίων, θὰ βοηθήσῃ στὴν εὐημερία καὶ τὴν ἐξάπλωση τοῦ ἑλληνισμοῦ στὰ Βαλκάνια καὶ ἡ ὑποστήριξη διεθνῶς τῆς Ἀθήνας στὸ Ἰσραὴλ θὰ εἶναι ἀπαραίτητη γιὰ νὰ ξαναεύρῃ τὸ κρατίδιο κάποια θέση στὸν διεθνῆ γεωπολιτικὸ ἥλιο.
Ἐπαναλαμβάνω μετὰ φορτικότητος ὅτι ἡ ἑλληνικὴ υἱοθέτηση τῆς διεθνοῦς ἀντισημιτικῆς ἐκστρατείας εἶναι σκέτη τρέλλα ποὺ βάλλει εὐθέως κατὰ τῶν ζωτικῶν συμφερόντων τοῦ ἑλληνισμοῦ, διότι καὶ ἐὰν ὑποθέσουμε ὅτι ὁ διεθνὴς ἀντισημιτισμός (ἀποκαλούμενος λανθασμένα ἀντισιωνισμός) ἐπιτύχῃ νὰ ἐξολοθρεύσῃ τοὺς ἑβραίους – κάτι ποὺ ἀπέτυχε παταγωδῶς νὰ κάνη τὸ Γ΄ Ῥάϊχ – αὐτὸ θὰ ἦταν καταστροφικὸ γιὰ τὴν ἀνόρθωση τοῦ ἑλληνισμοῦ. Οἱ προσωπικὲς ἀπόψεις τῶν ἀντισημιτῶν δύναται μὲν νὰ εἶναι σεβαστὲς ἀλλὰ πρέπει νὰ παραμερισθοῦν πρὸς χάριν τοῦ ἐθνικοῦ συμφέροντος.
Ἀπὸ γεωπολιτικῆς ἀπόψεως, τὸ συμμαχικὸ τρίγωνο Ἑλλάδος- Τουρκίας- Ἰσραήλ στὴν Ἀνατολικὴ Μεσόγειο εἶναι τὸ κλειδὶ γιὰ μία μεγαλόπνοη ἑλληνικὴ ἐξωτερικὴ πολιτική. Τὰ ἐμπόδια στὴν πραγμάτωση μία τέτοιας πολιτικῆς πρέπει πάσῃ θυσίᾳ νὰ ὑπερπηδηθοῦν.
