Ἐνώπιον τοῦ παγκοσμίου χάους, ὁ κόσμος τὰ ἔχει χαμένα. Οἱ νόμοι καταστρατηγοῦνται ἀπὸ τοὺς ἰδίους τοὺς νομοθέτες καὶ ἀντικαθιστοῦνται μὲ τρύπια παραπετάσματα ἀνθρωπίνων δῆθεν δικαιωμάτων. Ὁλόκληρα κράτη κατεδαφίζονται καὶ ἑκατομμύρια ἄνθρωποι θυσιάζονται στὸν βωμὸ τοῦ συμφέροντος. Μήπως τὸ τέλος τοῦ κόσμου ἔρχεται; Φυσικὰ ὄχι.
Ὅταν τὸ κτίριο ἐρειπώνεται, κατεδαφίζεται, διότι ἄλλος τρόπος δὲν ὑπάρχει. Δὲν ἐπισκευάζεται. Οἱ συνταγὲς εἶναι ἀναποτελεσματικές. Μεγάλα σύνολα, μικρὰ ἐθνοκράτη καὶ μὴ κράτη δύνανται νὰ συνυπάρχουν μὲ ἐπιτυχία. Φθάνει νὰ προέρχονται ἀπὸ δημιουργικὰ μυαλά. Καὶ τὰ δημιουργικὰ μυαλὰ δὲν καταναλώνουν τὴν ἐνέργειά τους ἐκφράζοντας μῖσος γιὰ τὸν ἄλλο, ἀναγείροντας τὰ διάφορα «ἀντί» (ἀντικομμουντής, ἀντιφασιστής, ἀνθεβραῖος, ἀνθέλλην, ἀντιχριστιανὸς, προδότης, ξένος πράκτωρ, ἀντιτρομοκράτης, ἐχθρὸς τῆς βίας, κλπ.). Συγκεντρώνονται στὸ ἔργο τους καὶ δημιουργοῦν καὶ γράφουν στὰ παλιά τους τὰ παπούτσια τοὺς δημοσιογράφους, τοὺς νομοθέτες καὶ τοὺς βουλευτές.
1 – Terreur: Εἶναι τὸ γαλλικὸ ἐγκώμιο τῆς τρομοκρατίας. – Τὸ 1793 οἱ Γάλλοι ἐπαναστάτες ἀνέδειξαν, ὄχι μὲ τὸν νόμο ἀλλὰ μὲ τὴν λαιμητόμο τὴν ἁγία τρομοκρατία μὲ ἐπάνω ἀπὸ 4.000 ἀποκεφαλισμένους πρὸς χάριν τῆς ἀλλαγῆς. Κατόπιν αὐτοῦ οἰκοδομήθη μὲ ἐπιτυχία ἡ σημερινὴ Εὐρώπη.
2 – Καμμία βασικὴ κοινωνικὴ ἀλλαγὴ δὲν ἐπετεύχθη ποτὲ χωρὶς βία καὶ ἡ Ἱστορία δὲν ἐχρειάσθη νὰ περιμένη τὸν Μὰρξ καὶ τὸν Σορὲλ γιὰ νὰ τὸ διαπιστώσῃ. Μόνον γέλια προκαλεῖ ἡ σωρεία τῶν δημοσιογράφων ποὺ δηλώνει τὴν ἄγνοιά του μὲ τὸ νὰ ἐξαγγέλλῃ μὲ στόμφο ὅλα καλὰ ἀλλὰ νομιμοφρόνως καὶ ποτὲ μὲ τὴν βία!
3 – Ὁ στρατηγὸς ντὲ Γκὼλ διεπίστωσε ὅτι ζοῦμε σήμερα στὴν ἐποχὴ τῶν «Μεγάλων Συνόλων» (Grands Ensembles), δηλαδὴ ὅτι ἐπανερχόμεθα ὑπὸ δημιουργικὴ μορφὴ στὶς οἰκουμενικὲς αὐτοκρατορίες (Κίνας, Βυζαντινῆς, Δυτικῆς). Αὐτὸ τὸ νόημα ἔχουν ἡ Ἀμερικανικὴ Αὐτοκρατορία, ἡ Ἑνωμἐνη Εὐρώπη, ἡ Κίνα καὶ ἡ Ῥωσία. Αὐτὰ τὰ μεγάλα σύνολα δημιουργοῦνται μὲ τὴν συστηματικὴ κατεδάφιση τῶν ἐθνοκρατῶν, φυσικὰ μὲ τὴν βία καὶ ἑκατομμύρια θύματα. Ὁλόκληρος ὁ πλανήτης ἀναδιατάσσεται σὲ ἕναν τεράστιο γρῖφο.
4 – Ὅταν ἡ ἀπαραίτητη βία χρησιμοποιεῖται γιὰ τὴν διατήρηση τῆς ὑπαρχούσης τάξεως, ὅπως αὐτὸ ἔγινε μὲ τὸν Πινοσέτ, τὸν Φράνκο ἤ τὸν Γιαρουζέλσκι, τὸ ὀνομάζουμε δικτατορία. Ὅταν χρησιμοποιεῖται γιὰ ῥιζικὴ ἀλλαγὴ τὸ ὀνομάζουμε ὁλοκληρωτισμό. Καὶ στὶς δύο περιπτώσεις ὑπάρχουν ἀνυπολόγιστα θύματα, ἀλλὰ ἡ πρώτη εἶναι παρασιτικὴ ἐνῷ ἡ δεύτερη εἶναι δημιουργική.
5 – Ἡ Ἐπανάσταση-Βία δημιουργεῖ δίκαιο. Συνεπῶς, ὑποχρεωτικά, καταπατεῖ τὸν ὑπάρχοντα νόμο καὶ τὸν ὑπερβαίνει.
6 – Τὰ ἐπιτυχημένα κράτη δὲν ἐπαναλαμβάνονται οὔτε ἀντιγράφονται ὅπως ἡ Ἀθηναϊκὴ Πολιτεία, οἱ ΗΠΑ, ἡ Βρεταννικὴ Αὐτοκρατορία. Τὸ Ἰσραὴλ, παρὰ τὴν ἔμπνευση ποὺ ἐπῆρε ἀπὸ τὴν Σπάρτη, εἶναι μοναδικὸ καὶ ἀνεπανάληπτο. Αὐτὸ ἰσχύει μὲ ὅλους τοὺς δημιουργοὺς σὲ οἱονδήποτε τομέα. Δημιουργεῖν σημαίνει πρωτοτυπεῖν.
7 –Στὴν Ἑλλάδα, τὸ ΚΚΕ ἀπέτυχε διότι δὲν πρωτοτύπησε. Ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ θὰ ἐπιτύχῃ νὰ δημιουργήσῃ κράτος μόνον ἐὰν δὲν ἀντιγράψῃ τὸ Γ΄ Ῥάϊχ καὶ κανένα ἄλλο μοντέλο ἀλλὰ φαντασθῇ ἕνα τελείως νέο πρότυπο ποὺ κατόπιν τῆς ἐπιτυχίας του θὰ θελήσουν τὰ ἄλλα κράτη νὰ ἀντιγράψουν. Μέχρι στιγμῆς, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα πρότυπα, δὲν ὑπάρχει τίποτα τὸ άκραιφνῶς ἑλληνικὸ κρατικὸ κατασκεύασμα. Τὸ Καποδιστριακὸ κατερρίφθη ἐν τῇ γενέσει του
