Οἱ μεγάλοι ἄνδρες στὴν πολιτική, ἀνεξαρτήτως φύλου, κόβουν γόρδιους δεσμούς. Οἱ ἐπίγονοί τους συντηροῦν καὶ σταδιακὰ καταστρέφουν τὸ ἔργο τῶν μεγάλων. Στὴν Ἀνατολή, μετὰ τὸν θάνατο τοῦ μεγάλου Στάλιν, οἱ ἐπίγονοί του, Χρουστσώβ, Μπρέζνιεβ, Γιέλτσιν, σταδιακὰ κατέστρεψαν τὸ ἔργο του, μέχρι ποὺ ἐνεφανίσθη ἕνας ἄλλος μεγάλος, ὁ Πούτιν καὶ ἡ ἀμαξοστοιχία νὰ πάρῃ πάλι ἐμπρός.
Στὴν Δύση, μετὰ τὸν θάνατο τοῦ μεγάλου Ντὲ Γκώλ, οἱ ἐπίγονοί του, Πομπιντού, Ζισκὰρ ντ’ Ἐσταίν, Σαρκοζύ, σταδιακὰ κατέστρεψαν τὸ ἔργο του, μέχρι ποὺ ἐνεφανίσθη ἕνας ἄλλος μεγάλος, ἡ Μαρὶν Λὲ Πέν. Τί κοινὸ ἔχουν αὐτοὶ οἱ δύο μεγάλοι, ὁ ἕνας στὴν Δὐση, ὁ ἄλλος στὴν Ἐνδιάμεση Περιοχή; Μέτρο καὶ ἀρετή, τὰ δύο χαρακτηριστικὰ τοῦ αἰωνίου ἑλληνισμοῦ. Μέτρο, διότι δὲν μισοῦν, συνθέτουν καὶ δὲν προτρέπουν τὴν μία πλευρὰ νὰ μισῇ τὴν ἄλλη, δηλαδὴ τοὺς ἐθνικιστὲς νὰ μισοῦν τοὺς κομμουνιστὲς καὶ τοὺς ἑβραίους. Ἀρετή, διότι ἐπιβάλλουν ἦθος, συγκράτηση τῶν χαμηλῶν ὀρέξεων τῶν κοινῶν ἄνθρώπων, χωρὶς νὰ ἀποκλείουν τὸν ἀνταγωνισμὸ μεταξύ των, πρὸς ὄφελος τοῦ πολιτικοῦ συνόλου.
Δηλαδή, Μαρὶν Λὲ Πὲν καὶ Πούτιν ἐπιλέγουν τὸν φασισμό, ὡς σύνθεση κομμουνισμοῦ καὶ καπιταλισμοῦ, ὡς ἐθνικομπολσεβικισμό, δηλαδὴ τὴν πολιτικὴ ἐξουσία νὰ ἐλέγχῃ τὴν οἰκονομικὴ δραστηριότητα, ἀποκλείοντας τὴν πάλη τῶν τάξεων, πρὸς ὄφελος τοῦ συνόλου, τοῦ Volk, τοῦ λαοῦ. Ἐναντιώνονται ὡς φθοροποιὸ στοιχεῖο στὴν μετανάστευση, ἐπειδὴ γιὰ τοὺς παλαιοτάτους πολιτισμοὺς τῆς Ἐνδιαμέσου Περιοχῆς καὶ τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης, ἡ μετανάστευση ἀποσυνθέτει τὸν πολιτισμό, ἐνῷ ἀντιθέτως εἶναι ἀπαραίτητη γιὰ τὴν ἐπιβίωση τῶν βαρβαρικῶν κοινωνιῶν τῶν ΗΠΑ, τοῦ Καναδᾶ καὶ τῆς Αὐστραλίας.
Ὁ φασισμός, ὡς ἰδεολογία, δὲν ἠδυνήθη στὸ παρελθὸν νὰ ἀποδείξῃ τὴν ἀξία του γιὰ δύο λόγους: πρῶτον, διότι φασισμὸς καὶ κομμουνισμὸς ἐπολεμήθησαν μὲ φανατισμὸ ἑκατέρωθεν, ὡς αἵρεση, σἐ σημεῖο ποὺ προκλήθηκε αἱματηρὸς ἐμφύλιος μεταξύ τους, καὶ δεύτερον, διότι ὁ φασισμὸς ἐθεώρησε τὸν πόλεμο ὡς μέσον, γιὰ τὴν λύτρωση τῶν μυστικῶν δυνάμεων τοῦ γένους. Ἐπιπροσθέτως ὁ ἀντισημιτισμὸς διήρεσε, σὲ τελευταία ἀνάλυση τὸν γερμανικὸ καὶ τὸν ἰταλικὸ φασισμό, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μειωθῇ ἡ ἀποτελεσματικότης τῆς φασιστικῆς ἐπαναστάσεως.
Σήμερα, ὁ φασισμὸς εἶναι πάλι σὲ ἄνοδο, ἐνῷ ὁ κομμουνισμὸς εὑρίσκεται σὲ κρίση. Μαρὶν Λὲ Πὲν καὶ Πούτιν προειδοποιοῦν: Οἱαδήποτε ἐπαναφορὰ τοῦ ἀντισημιτισμοῦ θὰ πλήξη θανάσιμα τὴν φασιστικὴ ἀναγέννηση γι’ αὐτὸ καὶ ἀποφεύγουν νὰ συνεργασθοῦν μὲ τὴν ἀντισημιτικὴ Χρυσῆ Αὐγή. Ἄς τὸ καταλάβῃ λοιπὸν ὁ ἑλληνικὸς φασισμός: Ὁ λαὸς ἐμπιστεύεται ὅλο καὶ περισσότερο τὴν χρυσαυγίτικη ἐπανάσταση ἀλλὰ συνάμα τὴν σπρώχνει νὰ συντηρῇ τὸν ἀντισημιτισμό, ἐφ’ὅσον εἶναι γνωστὸ ὅτι ἡ πλειοψηφία τῶν Ἑλλήνων εἶναι ἀντισημιτική.
Ἡ ἐπιβολὴ τοῦ Χίτλερ ἐπὶ τοῦ Μουσσολίνι ποὺ τὸν ὑπεχρέωσε τὸ 1938 νὰ ἐξαγγείλῃ τοὺς ἰταλικοὺς ἀντισημιτικοὺς νόμους κατέστρεψε τελικὰ τὴν Ἰταλία καὶ τὸν ἰταλικὸ φασισμό. Σήμερα ἡ Ἑλλάδα χρειάζεται κοινωνικὴ καὶ ἐθνικὴ ἐπανάσταση καὶ μόνον ἡ Χρυσῆ Αὐγὴ εἶναι σὲ θέση νὰ τῆς τὴν προσφέρῃ, ἐφ’ὅσον δυστυχῶς τὸ ΚΚΕ ὑποφέρει ἀπὸ λουμπάγκο ποὺ τὸ ἀποτρέπει ἀπὸ τοῦ νὰ δράσῃ. Μία τριπλὴ συνεννόηση Μαρίν – Πούτιν – Χρυσῆ Αὐγὴ θὰ ἀπεξαρτοποιήσῃ τὴν χώρα μας ἀπὸ τὴν γερμανικὴ ἐπιβολή.
