110 – Ῥωσία καὶ Χρυσῆ Αὐγή

Ῥωσία εἶναι ὁ Πούτιν, γιὰ τὸν ὁποῖο ἔγραψα στὸ προηγούμενο ἄρθρο μου, ὅτι «μέσα σὲ 14 χρόνια διακυβερνήσεως ἔχει ἀναδειχθῆ ἡ ἐλπίδα ὅλου τοῦ καταπιεσμένου πλανήτου κατὰ τοῦ βαρβάρου ἀμερικανικοῦ ἰμπεριαλισμοῦ». Ἤδη στὸ βιβλίο μου τοῦ 2010, Ἐθνικομπολσεβικισμός: Πέραν τοῦ φασισμοῦ καὶ τοῦ κομμουνισμοῦ, στὴν εἰσαγωγὴ του, ὁ ἐκδότης, «Ἑλληνικὴ Ἄνοδος», σημειώνει ὅτι ἡ φιλοσοφία τοῦ καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Μόσχας, Ἀλεξάνδρου Ντούγκιν, εἶναι βασισμένη στὸν ἐθνικομπολσεβικισμὸ καὶ τὸν εὐρασιανισμό, ὡς «γνήσιο γέννημα-θρέμμα τῆς Ἐνδιαμέσου Περιοχῆς» (σ.27) τοῦ Κιτσίκη.

Τὸ 2013, οἱ Ἐκδόσεις Ἔσοπτρον, ἐκυκλοφόρησαν ἑλληνικὴ μετάφραση βιβλίου τοῦ Ντούγκιν, Ἡ Τετάρτη πολιτικὴ θεωρία, στὴν ὁποία ἔγραψα τὸν πρόλογο καὶ στὸν ὁποῖο ἔλεγα: «Στὸν χῶρο τῆς Ἐνδιάμεσης Περιοχῆς ὁ πνευματικὸς ἄνεμος κατηφορίζει ἀπὸ τὸν βορρᾶ, ποὺ πνέει μέσα ἀπὸ τὴν χαίτη τοῦ ξανθοῦ γένους. Σήμερα τὸν χρειαζόμαστε περισσότερο ἀπὸ ποτέ. Διότι σήμερα ὁ ἑλληνισμὸς εὑρίσκεται στὰ πρόθυρα τεραστίων ἐπαναστατικῶν ἀλλαγῶν».

Ἡ Χρυσῇ Αὐγὴ, ὡς μοναδικὸ πλέον ἐπαναστατικὸ κίνημα τοῦ ἑλλαδικοῦ χώρου, ἔλαβε τὸ μήνυμα καὶ μόλις τώρα ἀπέστειλε κλιμάκιό της ὑπὸ τὴν βουλευτίνα Ἑλένη Ζαρούλια, σύζυγο τοῦ πολιτικοῦ κρατουμένου Νίκου Μιχαλολιάκου, ἡγέτου τοῦ Κινήματος, ἡ ὁποία καὶ συναντήθηκε στὴν Μόσχα μὲ τὸν Ντούγκιν. Τὰ ἐπαναστατικὰ κινήματα κινοῦνται ἰδεολογικα καὶ ὄχι ὀπορτουνιστικά, γι’ αὐτὸ καὶ ἐμπνέονται ἀπὸ διανοουμένους τοῦ διαμετρήματος ἑνὸς Ντούγκιν. Συνεπῶς τὸ ταξίδι αὐτὸ στὴν Μόσχα ἦταν πολὺ εὔστοχο καὶ ἀπαραίτητο καὶ ὅπως παρατηρεῖ ἀνακοινωθὲν τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς, «ἡ ἐπίσκεψη αὐτὴ σηματοδοτεῖ ἐπισήμως τὴν προσέγγιση τοῦ Ἑλληνισμοῦ μὲ τὴν ὁμόδοξη Ῥωσία μέσῳ τοῦ Λαϊκοῦ Συνδέσμου Χρυσῆ Αὐγή, ποὺ ἐκφράζει τὴν θέληση τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ γιὰ ἄμεση σύσφιξη τῶν διμερῶν σχέσεων».

Στὶς ἑλληνικὲς ἐκλογὲς τοῦ 2014 διακυβεύονται ὄχι τὰ πεντακόσια φράγκα ἐπαιτείας ποὺ προσφέρει τὸ ἐγκληματικὸ σαμαροβαγγελικὸ μόρφωμα στὸν ἐξαθλιωμένο λαὸ γιὰ νὰ πάρῃ τὴν ψῆφο του. Διακυβεύεται ἡ ἴδια ἡ ἐπιβίωση τοῦ γένους τῶν Ἑλλήνων ποὺ κατὰ τὴν πρώτη Κατοχὴ τοῦ 1941-1944, διέσωσε τὸ ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Ἡ εἰρωνεία τῆς Ἱστορίας θέλει τὴν δεύτερη διάσωση νὰ τὴν πραγματοποιήσῃ τὸ ἄλλο ἄκρο τοῦ ἰδεολογικοῦ φάσματος, ἡ Χρυσῆ Αὐγή, ὑπὸ τὴν ἀόρατη στέγη τοῦ συνθετικοῦ ἐθνικομπολσεβικισμοῦ, καὶ πάλι μὲ τὴν βοήθεια τῆς νέας Σοβιετικῆς Ἑνώσεως, τοῦ ξανθοῦ γένους τοῦ Βορρᾶ, ποὺ κρατᾷ ὄρθια τὰ σύμβολα, τὸ σφυροδρέπανο καὶ τὰ ἀγάλματα τοῦ Λένιν κατὰ τοῦ βαρβάρου γερμανικοῦ Drang nach Osten, σύμβολα στὰ ὁποῖα προσετέθη σήμερα τὸ αἰώνιο σύμβολο τοῦ ἑλληνισμοῦ, ὁ μαίανδρος ποὺ ἀποκαλεῖται στὰ γαλλικὰ grecque! Ναί, γιὰ τοὺς Γάλλους καὶ γιὰ ὅλον τὸν πλανήτη ὁ μαίανδρος τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς ἀποκαλεῖται grecque, ἑλληνικὸ κόσμημα.

Ἡ Ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται σήμερα ἀνάποδα: Τὸ 1943, ἡ μεταξικὴ ΕΟΝ μετετράπη σὲ ΕΠΟΝ. Τὸ 2014, τὸ μούδιασμα τῆς ΚΝΕ ὑπὸ τὴν ἀκινησία τῆς σοφῆς κουκουβάγιας τοῦ Δημήτρη Κουτσούμπα, πρώην γραμματέως Ἀνατολικῆς Στερεᾶς τῆς ΚΝΕ, μετετράπη σὲ Χρυσῆ Αὐγή. Ξύπνα Κουκουέ, σοῦ ἐπῆραν τὴν θέση, παρὰ τὸ ἡρωϊκό σου παρελθόν. Ἐξέχασες τὸ νόημα τῆς ἡρωϊκῆς λέξεως «ἔνοπλη ἐπανάσταση» τῆς Ῥόζας Λούξεμπουργκ, τοῦ Λένιν καὶ τοῦ Ἄρη Βελουχιώτη καὶ κατέληξες σὲ ἥσυχες ὀργανωμένες διαδηλώσεις συνταξιούχων. Ἡ Ἱστορία εἶναι κινούμενο τραῖνο καὶ ὅποιος τρέξῃ καὶ πηδήξῃ μέσα θὰ γίνῃ ὁδηγός.