Ἡ εὐρασιατικὴ ἤπειρος, τῆς ὁποίας ἡ Εὐρώπη δὲν εἶναι παρὰ μία ἀπὸ τὶς πολλὲς χερσονήσους, διαιρεῖται, λόγῳ χιλιετοῦς ἱστορίας, σὲ τρεῖς μεγάλες πολιτισμικὲς περιοχές : α) τὴν Δύση ἤ Δυτικὴ Εὐρώπη, ποὺ περιλαμβάνει ἐπιπλέον σήμερα, τὴν Βόρειο καὶ Νότιο Ἀμερική, τὴν Αὐστραλία καὶ τὴν Νέα Ζηλανδία· β) τὴν Ἀνατολὴ ἤ Ἄπω Ἀνατολὴ ποὺ περιλαμβάνει τρεῖς χερσονήσους : Ἰνδία, Νοτιοανατολικὴ Ἀσία (μὲ τὴν Ἰνδονησία), Κίνα (μὲ τὴν Κορέα καὶ τὴν Ἰαπωνία)· γ) τὴν Ἐνδιάμεση Περιοχή (στὸν χάρτη τῆς Εὐρασίας, σὲ γκρίζο φόντο) ποὺ εὑρίσκεται μεταξὺ Ἀνατολῆς καὶ Δύσεως.
(Δημ. Κιτσίκη, Συγκριτικὴ Ἱστορία Ἑλλάδος καὶ Τουρκίας στὸν Κ’ αἰῶνα, Γ’ ἔκδοση, Ἀθήνα, Βιβλιοπωλεῖον τῆς Ἑστίας, 1998, σ.42)
